GEÇMİŞTEN BUGÜNE ERİYEN VİCDAN VE İNSANLIK-

Nevzat AKSOY

Değerli okuyucularımız herkese dua ve

selamla yazıma başlıyorum.

İnsanlığımız, vicdan ve merhametimiz bir za-

manların adeta iklimi, mevsimi gibi, bir atmos-

fer gibi, dünyamızı, hayat ve yaşantılarımızın

adeta can damarı, insan ve insanlığa şeref ve

değer katan paha biçilmez bir dönemin altın

anahtarıydı.Vicdan, merhamet, ve saf niyet ha-

murundan zamanın ve devrin yaşam kuralları-

na adeta hükmeden insan ve insanlık vardı.

Mesut ve saadet geçen bir hayat ve ya-

şamın dolu dolu yaşandığı bir devrin ve bir ya-

şamın nasıl değişip, bugün adeta can çekişen

bir insanlık ve hayatla karşılaştığımıza hep be-

raber şahit oluyoruz, ve sadece özülerek, in-

sanlık ve merhametimizi düne, zalimlik ve

maddiyatçılığın yaşandığı bir iklime devir tesli-

minin bugünü yaşıyoruz.Güngörmüş yaşlı ve

büyüklerimizin sözleri, hep kulağımızda çınla-

maktadır.Onların yaşadığı zamanlarda insan ve

insanlığı tasvir ederken, bugün yaşadığımız in-

sanlık ekseriyetinden ne kadar uzaklaştığımızı,

ve acaba bu yaşadığımız insanlık bizmiyiz?so-

rusunu kendimize sormaktan kendimizi alıko-

yamıyoruz.Açlıkmış, yoklukmuş, birbirine yan

gözle bakmakmış, dağda taşta, korkunun ve

güvensizliğin olmadığı, herkesin bacı kardeş

gözüyle birbirlerine baktıkları bir insanlık, başı-

nı taşa yaslayıp gönül rahatlığı ile yatabileceği

ağrısız ve hoşnut olabileceği, rahat bir kalbin

insanları vardı.Yokluk, çile, fakirliğin diz boyu

yaşandığı, fakat şükür, sadakat, ve çalışmanın

erdeminde olan, birbirinden haberdar, zorluk

ve sıkıntılara ortak davranan bir insaniyetlik

vardı.Paraymış, pulmuş, makammış, mevkiiy-

miş, bir zamanların insan ve insanlığına hükm

etmemiş, nasılki bir devrin endüstriyel ve sa-

nayinin baş yakıtı petrol iken, bir zamanlara

insan ve insanlık yön vermiş.Her nekadar da

savaşlar, yokluk, kıtlık, ve çile bitmemiş ise de,

birbirinden emin, kalbi, merhamet ve vicdanı

bitmeyen güçlü bir insanlık vardı.

Yokluğun varlığı yendiği, maneviyatın

maddiyata galip geldiği, özgürlük sömürgeyi

yendiği, esaretin zincirini kırdığı bir devrin in-

san ve insanlığından bugünümüze baktığımız-

da tam tersi bir insanlık manzarasıyla karşılaş-

mak inan ki değerli okuyucularımız üzülme-

mek, insan ve insanlığımızın bu kadar kan kay-

betmesinin ve yok olmayla karşı karşıya kal-

masının büyük bir ıstırabını yaşıyoruz.Bugün

maddiyat, yokluğa galip, sömürge özgürlüğe,

maddiyat maneviyata, teslim olmuş, geçmiş-

ten günümüze eser kalmamıştır.

Değerli okuyucularımız mevsimler değime-

di, zaman değişmedi değişen biziz.Keşke es-

ki zamanlardaki yokluğa, açlığa, çileye, razıy-

dık.Ne bugünkü öz kardeşin kardeşe mesut

ve saadetine gözü açılmayan, bir insanlığı gör-

meseydik.Tokun açtan, rahatın zordan, güçlü-

nün zayıftan habersiz ve duyarsız bir insanlık

İklimine girdik.Eskiden vicdan, merhamet, ve

insanlık vardı.Hayat insanlara ıstırap ve acı

vermiyordu.Bugün yaşadığımız zaman ise, vic-

dan, merhamet, ve insanlığımızı kaybettik,

şimdi hayat bizi boğuyor.

Saygı ve sevgilerimle

,

Paylaş

Paylaş