GENELİN YÜZÜ GÜLMÜYORSA, AZINLIK GÜNEŞ YANSITMAZ

Nevzat Aksoy

Değerli okuyucularımız herkese dua ve selamla yazıma başlıyorum.Acıların, sıkıntıların, feryat, ve gözyaşların, mutluluk ve sevincin yaşandığı bir dünya, ve bir ülkede ağır basıyorsa, o dünya ve ülke kendini, mutlu olan zümre diyarından saymasın. Sürekli sosyal yaşantımızda karşımıza çıkan, biz bir ülkede hepimiz bir gemide yaşıyoruz.Batarsak beraber, yükselirsek hep beraber

yükseliriz.Sözünü hep duyarız.Ama maalesef bu temenni ve istekler sadece ağzımızdan çıkmadan öteye gidemiyor.Hep azınlığın iyimser durum tablosunu, ülkenin genelindeki kötü giden durum tablosuna,endeksleyerek iyi bir kulvarda gittiğimizi zan ediyoruz.Halbuki genelin iyi bir hayat standartını yakalamayıp, acın toka, sefalet ve sıkıntılı geçen yaşamların, şaşalı geçen yaşamlara gebe kaldığı bir yaşama seyirci kalmak, acaba insanlara ne kadar mutluluk verebilir?Maalesef ateş düştüğü yeri yakar, sözünü hatırlatarak, evet hepimiz bir gemide yaşıyoruz. Ama lakin hep beraber büyümüyoruz.Sorunlarımızın ve sıkıntılarımızın derecesi, sosyal hayatımızda, iyi geçen yaşamlara nispeten ağır bastığı, bu yaşamlara iyileştirici bir niyete te kabul etmediği için bu söz sadece bir ironi olarak kalıyor.Evet değerli okuyucularımız: yazar Özdemir Asafın deyişiyle,bir ülke karanlıktır, bir sokağı sönükse.Eğer bugün hizmetler toplumun sancılı, ve arayış bekleyen insanların sorunlarını, çözmüyorsa, genel olarak refah seviyesini yükseltmiyorsa, sancılı geçen yaşamlardan ziyade maddiyatın doruklarına erimiş tebaya kurban ederse, o ülke halen karanlık  demektir. Sevgiler paylaştıkça büyür; dertler ve sıkıntılar paylaşıldıkça azalır.Bizler bu ülkede bir bütünü tamamlayan birer parçalarıyız.Eğer nasıl ki bütünü birleştirmek için bir parça eksik se bütün oluşmuyor sa, mutluluğun sesi, acının sesinden baskın gelmiyorsada, biz gönüllerde bir bütün olmalıyız.Saygı ve sevgilerimle

Paylaş

Paylaş