Meşhur Tuzlu Kahve Hikayesi:

Kıza bir partide rastlamıştı.Harika bir şeydi. O gün peşinde o kadar
delikanlı vardı ki… Partinin sonunda kızı kahve içmeye davet etti.
Kız, parti boyu dikkatini çekmeyen oğlanın davetine şaşırdı ama tam bir kibarlık gösterisi yaparak kabul etti. Hemen köşedeki şirin kafeye oturdular.
Delikanlı öyle heyecanlıydı ki, kalbinin çarpmasından konuşamıyordu. Onun bu hali kızın da huzurunu kaçırdı..
“Ben artık gideyim” demeye hazırlanırken, delikanlı birden garsonu çağırdı…
“Bana biraz tuz getirir misiniz” dedi.. “Kahveme koymak için..”
Yan masalardan bile şaşkın yüzler delikanlıya baktı…
Kahveye tuz!..
Delikanlı kıpkırmızı oldu utançtan, ama tuzu kahvesine döktü ve içmeye başladı. Kız, merakla “Garip bir ağız tadınız var” dedi..
Delikanlı anlattı:
“Çocukken deniz kenarında yaşardık. Hep deniz kenarında ve denizde oynardım. Denizin tuzlu suyunun tadı ağzımdan hiç eksilmedi. Bu tatla büyüdüm ben.. Bu tadı çok sevdim. Kahveme tuz koymam bundan. Ne zaman o tuzlu tadı dilimde hissetsem, çocukluğumu, deniz kenarındaki evimizi ve mutlu ailemi hatırlıyorum… Annemle babam hala o deniz kenarında oturuyorlar. Onları ve evimi öyle özlüyorum ki”
Bunları söylerken gözleri nemlenmişti delikanlının… Kız dinlediklerinden çok duygulanmıştı. Içini bu kadar samimi döken, evini, ailesini bu kadar özleyen bir adam, evi, aileyi seven biri olmalıydı. Evini düsünen, evini arayan, evini sakınan biri.Ev duyusu olan biri…Kız da konuşmaya başladı.. Onun da evi uzaklardaydı..
Çocukluğu gibi. O da ailesini anlattı. Çok şirin bir sohbet olmustu.. Tatlı ve sıcak. Ve de bu sohbet öykümüzün harikulade güzel başlangıcı olmuştu tabi.. Buluşmaya devam ettiler ve her güzel öyküde olduğu gibi, prenses, prensle evlendi. Ve de sonuna
kadar çok mutlu yaşadılar. Prenses ne zaman kahve yapsa prensine içine bir kaşık tuz koydu, hayat boyu. Çünkü onun böyle sevdiğini biliyordu.
40 yıl sonra, adam dünyaya veda etti.
“Ölümümden sonra aç” diye bir mektup bırakmıştı sevgili karısına.. Şöyle diyordu satırlarında..
“Sevgilim, bir tanem…
Lütfen beni affet. Bütün hayatımızı bir yalan üzerine kurduğum için beni affet. Sana hayatımda bir tek kere yalan söyledim.. Tuzlu kahvede.. İlk buluştuğumuz günü hatırlıyor musun?.Öyle heyecanlı ve gergindim ki, garsona şeker diyecekken ‘Tuz’ çıktı ağzımdan..
Sen ve herkes bana bakarken, değistirmeye o kadar utandım ki, yalanla devam ettim. Bu yalanın bizim ilişkimizin temeli olacağı hiç aklıma gelmemişti. Sana gerçegi anlatmayı defalarca düşündüm. Ama her defasinda korkudan vazgeçtim. Şimdi ölüyüm ve artık korkmam için hiç bir sebep yok. İşte gerçek. Ben tuzlu kahve
sevmem. O garip ve rezil bir tat..
Ama seni tanıdığım andan itibaren bu rezil kahveyi içtim. Hem de zerre pişmanlık duymadan.
Seninle olmak hayatımın en büyük mutluluğu idi ve ben bu mutluluğu tuzlu kahveye borçluydum.
Dünyaya bir daha gelsem, her şeyi yeniden yaşamak, seni yeniden tanımak ve bütün hayatımı yeniden seninle geçirmek isterim.İkinci bir hayat boyu tuzlu kahve içmek zorunda kalsam da.”
Yaşlı kadının göz yaşları mektubu sırılsıklam ıslattı.
Lafı açıldığında bir gün biri, kadına “Tuzlu kahve nasıl bir şey” diye soracak oldu..
Gözleri nemlendi kadının.. “Çok tatlı!..” diyebildi

Yazan. Hasan Sağlam

Paylaş

Paylaş