İKİNCİ BAHAR…
Yıllar var ki sormadım kendime,
”Nasılsın” diye!
Bir hayat gailesi, bir koşuşturma bir şeylere yetişme kaygısı.
Devamlı çabaladım ve yoruldum.
Sonra bir gün duruverdim.Ve kendime sordum;
”Nasılsın” dedim.
Kalbim”Çok üzgünüm” dedi.
Gözlerim ”Artık ağlama” dedi.
Ayaklarım ”Yorgunum dinlen” dedi.
Döndüm geçen yıllara baktım, farkına
varmadan akıp gitmişler.
Kalbime yeniden sevgi filizleri ektim.
Gözlerimi güzelliklere çevirdim.
Ayaklarımı iyice uzattım.
Kollarımı kendime sardım.
”Seni seviyorum” dedim.
Şimdi ikinci bahardayım!
Mutluyum !
sevgiyi öğrendim.Neşeliyim!
Yaşamın değerini anladım.
Huzurluyum.
Sevdiklerim yanımda.
Hoş geldin ikinci bahar.
Mutluluk ve sevgiyle geç.
Çünkü hayat güzel.
Yaşam değerli bir armağan…
Edep ve nezaket ne güzeldir..
İkisini nefsinde birleştiren insan bir istiridye kabuğu içindeki nadir bir inci tanesi gibidir…
Bir insan ne kadar fazla şeyden utanırsa ve çevresine ne kadar dikkatli ve saygılı olursa
o kadar hürmete layıktır..
Biz utanmanın İbadet sayıldığı bir Milletten geliyoruz.
Ötesi yok…
Yazan Hasan Sağlam