KAR DEYİP GEÇMEYİN!

Gökyüzünden alelade düşen parçacıklar olarak görmeyin kar tanelerini. Hammaddesi topraktan yükselen toz, denizlerden yükselen buz ve atmosferden karışan havadır. Toz zerresi etrafında üşüyen bulut ve suya doymuş hava ile oluşur gökyüzünde. Her biri büyük mimarın bilgisi ve haberi dâhilinde, her biri diğerinden farklı, her biri bir mimarlık şaheseri ve her biri nakış nakış işlenerek, biçim biçim süslenerek inerler gökyüzünden.

Kar taneleri yeryüzüne vurulmuş mühürdür adeta. Hem Allah’ın (c.c.) eşsiz sanatını gösterirler hem de Allah’ın (c.c.) kudretini haykırırlar. Başımıza konan bu minicik kelebeklerin farkında olmayız çoğu kez. Yüce sanatkârın harikalarıdır onlar. Tek bir tanesini bile tüm dünyanın bir araya gelse de var edemeyeceği bu kelebeklerin milyarlarcası birbirine dokunmadan inerler gökyüzünden ve beyaz bir örtü gibi örterler yeryüzünü. Biz onları aynı görürüz ama her biri farklıdır diğerinden. Bize çok şey anlatırlar ama hiçbirini anlamadan seyrederiz onların inişlerini.

Sadece toprağı örtmekle kalmaz kar taneleri. Tabiatın değişimini de gerçekleştirirler aynı zamanda. Üç mevsim kirlenen yeryüzünü temizlerler adeta. Yeryüzü ve yeraltı su kaynaklarını beslerler. Bitkileri donmaktan kurtarırlar. Baharı müjdelerler. Bereket taşırlar. Neşe kaynağı olurlar herkese. Özlemle bekleriz gökyüzünden inmelerini ve çocuklar gibi karşılarız gelişlerini. Perdeyi aralayıp gelişlerini seyrettikçe mutluluk dolar hanelerimize. Sıcak odalarımızdan şiirler yazarız soğuk ama sıcak gelişlerine.

Kimimize neşe kaynağı olurken kimimize de çile olurlar aslında. Kimsesizleri ansızın yakalar, üşütür ve korkuturlar. Evsizlerin kâbusu olurlar ıssız sokaklarda. Hazırlıksız olanların hışımla çalarlar kapılarını karanlık gecelerde. Ölümü hatırlatırlar yaşını başını almış olan fanilere. Yarını hesap etmeyenlere unutulmayacak çok özel bir ders verirler.  Umursamaz kişilerin ayağının altında kaygan zemine dönüşür ve yere serer koca bedenlerini. Çatı kenarlarında bir oka dönüşür ve düşerler zeminde dolaşanların başına. Ayağını yere sağlam basamayanların altında bir kızağa dönüşür ve hesap edilemeyen yönlere taşır insanları.

En çok çocuklar sever karları. Tatil demektir onlar için kar taneleri. Geleceğe tatlı hatıralar bırakırlar kar taneleriyle. Kardan adamlar yaparlar geleceklerini yansıtarak. Kartopu yapar hayallerine atarlar. Hayal kurarlar kar taneleri ile yeni baharlara. Bazen içine taş koyar intikam alır kızdıklarından. Bazen üzerlerinde dolaşır ayaklarının altında çıkardıkları sesleri dinlerler. Onları seyrettikçe çocuk olmak isteriz. Çocukluğumuza gideriz onlarla. Anılar canlanır gözümüzde onların mutluluklarını görünce. Kaybettiklerimiz gelir aklımıza, hüzünleniriz.

Tevhidin göstergesidir kar taneleri. Muntazam ve muazzam bir dönüşümü gösterirler bize. Yeryüzünü beyaza boyayan kar taneleri Allah’ın (c.c.) sıfatlarını düşündürür bize. Yeri nemlendirmesiyle nimete şükrü, yeri örtmesiyle tövbeyi, yeryüzünün üzerine atılan ölü toprağı ile ölümü, üzerinde titizlikle yürüyerek takvayı, düşe kalka giderken sabrı öğretir bize. Tabiatın kefenidir karlar. Gökyüzüne yükselmek için süzülürler toprağın bağrına. Renkleri yoktur ama renkli günler yaşatırlar bize.

Kar deyip geçmeyin!

Paylaş

Paylaş