AH O GÜNLER , O GÜNLER …

AH O GÜNLER , O GÜNLER …

Bu sabah çocuk olsaydım keşke ,
Annem zorla uyandırsaydı ,
Annemin sesini duysaydım bu sabah ;
” Kalk oğlum fırına git ekmek al”
Saate hiç bakmazdım çocukken
Ne işim olurki saatle ,
Sabah , öğle , akşam ve geceydi
Bizim için zaman sadece zaman ..
İki sokak ötede mahalle fırınımız vardı .
Her sabah sıcak ekmek alırdım.
Dünyanın en güzel kokusuydu taze ekmekler .
Eve gidene kadar tepesini yerdim ekmeğin ,
Annem hiç kızmazdı ama sofraya oturunca ,
Kopardığım tarafı kesip bana verirdi ..
Çocukken çay içmezdim , süt icerdim .
O sıcak ekmeğe sürülen yağ ve reçel kokusunu birdaha hiç duyamadım ..
Ben büyüdükçe herşeyin tadı değişti sanki ..
Sofrada çok oyalanmaz yemek bitince şükredip kalkardık .
Sofrada yüksek sesle konusulmazdı , çocuklar hiç konuşmazdı ..
Birde tabakta yemek bırakmak olmazdı ,
Arkamızdan ağlarlarmış ..
Geçenlerde bir kafede rastladım
10 yaşlarında bir çocuk , yemiycem diye annesine zulüm ediyor , istediği abur cubur yemekmiş ..
Çocuğa anlattım kendi çocukluğumu ,
Çocuk bana ” siz esir kampında yaşıyormuşsunuz ” dedi …
Sen terbiyenin ne olduğunu biliyormusun dedim bende ..
Yüzüme baktı ters ters …
Bak dedim , bir saattir etraftaki herkes senin mızmızlığını dinliyor , ve rahatsız ediyorsun ..
Şimdiki bazı çocuklar özgür yetişsinler diye toplum içinde nasıl davrancaklarını öğrenmeden büyütülüyor ..
Sofra adabıda kalmamış .
Gençler ellerine tepsi alıp odasına çekiliyor yemek için.
Ah ben !! ne kadarda geri kafalıyım ..
Bir yanım geçmişin güzelliğinde takılıp kalmış .
Geçti o günler oğlum geçti
Şimdi devir değişti …
Birzamanlar büyüklerin yaptıklarıyla , küçüklerin yaptıkları arasında epey fark vardı ..
Artık yok …
Gelen misafir büyüklerle aynı koltukta oturulmazdı.
Diğer çocuklarla hol de yerde otururduk ..
Çocuklar kahve içmezlerdi asla.. ayıptı ..
Ta ki genç olgun oluncaya kadar kahve içmedik ..
Biz çocuklar büyüklerden farklı yaşardık ..
Sokaktan pamuk helvacı ,
Elma şekerci geçerdi koşardık ..
Bizim ayrı dünyamiz vardı
İçinde bol bol şekerler olan
Ama hiç derdi olmayan ..
Dertte büyüklerin işiydi …
Bu sabah çocuk olsaydım keşke .
Annemin sesiyle uyansaydım.
Yine çocuk kalsaydım ..

Yazan Hasan Sağlam

Paylaş

Paylaş