Ülke Allah’a Emanet Hizmet İçin Gelen Keyfini Bozmuyor…!

Ülke Allah’a Emanet Hizmet İçin Gelen Keyfini Bozmuyor…!
Al birini vur ötekine. Seçim gelince şakşakçılık göğe çıkar. Bitince koltuklar rahat gelir ,oturdukları yerden kalkamazlar.
Bu ülkeye hizmet etmeyeceksiniz bari etmek isteyenlerin önüne kesmeyin.
Parayı bastıran seçime giriyor. Yazık değil mi bu vatana.
Bu haklardan korkmazmısınız ?
Bırakın ülkeye hizmet edecekler gelsin.
Biz bildiklerimizi dile getiririyoruz,
Ya bilmediklerimiz ???

Kaderine terk edilen bir belde…
Dört yıl önce Mardin üzerine yazdığım “Sahipsiz Memleket” başlıklı yazıma Mehmet Akif‘in “Sahipsiz olan bir şehrin batması haktır, Sen sahip olursan bu şehir batmayacaktır.”dizesi ile vurgu yapmıştım.

Bu dört yıllık süre içinde Mardin dile gelseydi neler söylemezdi ki…

Baştakiler sahipsizliğimizi dibine kadar hissettirdi.

Gerçekten de sahipsiz bir memleket olmasaydı Mardin, bu hale düşmezdi.

Bu şekilde birileri, har vurup harman savurmazlardı.

Memleketimizin sahipsiz olduğunu defalarca dile getirdik. Olur da birileri sesimizi duyar ya da sesimize kulak verir.

Uyarılarımızı dinler, memlekete sahip çıkma adına çaba sarf eder ya da birşeyler yapar diye didindik durduk.

Gelin görün ki bırakın bizi duymaları; gün geçtikçe sorunlarımız daha da kangrenleşip katmerleşti.

***

Geçenlerde birer hafta arayla Ortaköy’de iki dostun ziyaretine gitmiştim. Oradaki sohbetin ortak noktası. Ortaköy’ün sahipsizliğiydi.

Anlattıklarını duyunca bir an Artuklu için “Haline şükret dostum, beterin beteri var…” parçası mırıldandı dilimden.

Bir belde düşünün sözde ilin en büyük beldesi olsun.

10 binin üstünde nüfusu olsun. Ama bir köy görünümünde idare edilsin.

Tüm siyasi partilerin en fazla uğradığı propaganda yaptığı şakşakçıların kuyruğu girdiği bir memleket olsun ama seçim sonrasında ise hiç kimsenin uğramadığı yer olsun.

Nusaybin, Derik, Mazıdağı gibi birçok ilçeden iktidara daha fazla oy çıksın ama hizmet noktasında adam akıllı bir çivi bile çakılmasın.

Mardin’e en yakın, ama hizmete ulaşım noktasında en uzak bir belde…

Şehrin dibinde ama elektriğinin kesilmediği gün olmasın.

İki ilçenin merkez nüfusundan daha kalabalık ama kışında yağmur çamur, yazında tozu dumanı eksik olmayan olan bir yer…

Yağmur ve çamurun yanında oluşan çukurlardan dolayı arabayla köyün içine çıkmak mümkün olmadığı gibi, yürüyerek zaten dışarı gidilmiyor.

Hayati bir ihtiyaç olmadığı müddetçe insanlar kaderine terkedilmiş gibi evde kalmak zorunda.

Mardin’i İpekyolu’na bağlayan yol üzerinde ama bölünmüş yoldan mahrum bir belde…

Sadece bu yolda meydana gelen kazalarda 61 kişinin hayatını kaybettiği…

Ama bir orta refüjün bile çok görüldüğü kaderine terk edilmiş bir yer.

Ve burada yaşadığınızı düşünün.

Kendinizi bu beldede yaşayanların yerine koyun!

Ne düşünür? Nasıl hareket ederdiniz?

Merkezi mahalle ama böyle olduğuna dair bir iz/belirti/durum/şahit de yok.

Burada hizmet adına hiçbir şey yok…

Çevre düzenlemesi yok,

Park yok,

Sosyal alan yok,

Spor alanı yok,

Dışarı çıkınca nefes alacak oturacak bir köşe yok.

İlgi yok,

İnsanların artık bunların olacağına dair hiçbir umudu da yok.

Ortaköy,

Koca bir köy,

Koca bir oy deposu olarak var!

AMA aslında

Ortaköy YOK.

İşin özü Ortaköy’de ‘OY’dan başka görünen hiçbir şey yok!..
_Nezir GÜNEŞ _

Paylaş

Paylaş